سندرم متابولیک به pH پایین ادرار وابسته است. شکل زیر رابطه میان تغییر pH و تعداد مبتلایان به سندرم متابولیک را نشان می دهد. همانطور که مشاهده می شود با کاهش pH ادرار، تعداد علائم سندرم متابولیک افزایش می یابد.
سندرم متابولیک در زندگی مدرن امروزی بسیار شایع است و به عنوان عاملی در بروز افزایش فشار خون، چاقی و سنگ کلیه است. اخیراً پژوهشی فراگیر بر روی عوامل مؤثر در سندرم متابولیک و راههای مقابله با آن انجام شده است. نمودار بالا نشان می دهد که هر قدر pH ادرار کاهش یابد، تعداد نشانه های سندرم متابولیک افزایش می یابد. در افرادی با pH ادرار خیلی پایین، احتمال بروز چاقی، سنگ کلیه و سایر بیماریها بیشتر است علت بروز سنگ کلیه در افرادی با pH ادرار کم آن است که عموماً مقدار کلسیم در ادرار بیشتر از میزان طبیعی است بنابراین احتمال تشکیل و توسعه سنگ های کلیه افزایش می یابد [1].
سایر پژوهش ها نشان داده اند که pH پایین ادرار با شاخص توده بدنی (Body Mass Index-BMI) بالا مرتبط است که BMI مقیاس پزشکی استاندارد برای تعیین چاقی افراد است. دلیل اصلی ارتباط pH کم و اسیدی با چاقی به طور کامل یافت نشده است. و هنوز بررسی ها بر روی این موضوع در حال انجام است. آب یونیزه قلیایی pH ادرار را افزایش داده [2] که ممکن است سبب بهبود سندرم متابولیک شود.
pH اسیدی ادرار از نشانه های سندرم متابولیک است.
پزشکان متخصص pH پایین ادرار را با اسیدوز متابولیک مرتبط می دانند. اسیدوز متابولیک شرایطی است که در آن جهت جبران و دفع مازاد اسید موجود، بدن مجبور به دفع مواد ضروری و حیاتی بدن می شود. یکی از روشهایی که بدن توسط آن از اسیدوز متابولیک رهایی می یابد، دفع مازاد اسید از طریق کلیه هاست به همین دلیل یکی از نشانه های اسیدوز متابولیک، pH پایین ادرار است.
در اسیدوز متابولیک نیز مشابه سندرم متابولیک، عواملی که تهدید کننده سلامت انسان هستند، بسیارند که از میان آن ها می توان به فشار خون بالا و قند خون بالا اشاره کرد. هنوز تحقیقات بر روی روشهای رفع عامل مشترک در هر دو بیماری که pH کم ادرار است، ادامه دارد.
پژوهش ها بیانگر آن است که آب قلیایی، pH ادرار را افزایش می دهد و برخی از محققان بر این باورند که آب قلیایی می تواند اثرات و علائم اسیدوز متابولیک را کاهش دهد. در پژوهشی که در سال 2010 انجام شد، pH ادرار گروهی از افراد که آب قلیایی نوشیدند با گروه کنترل که آب خنثی نوشیدند مقایسه شد. نتایج نشان داد که در گروهی که آب قلیایی نوشیدند، pH خون و ادرار نسبت به گروهی که آب خنثی نوشیدند بالاتر بود. و pH ادرار از 52/7 به 69/7 و به میزان 17/0 افزایش یافت. از آنجائیکه مقیاس pH لگاریتمی است، تغییر pH 17/0 بیانگر آن است که نوشیدن آب قلیایی توسط افراد تحت آزمایش، pH ادرار آن ها را به مقدار 7/1 برابر قلیایی نمود [2].
مزایای استفاده از آب یونیزه قلیایی به منظور افزایش pH
بر اساس نمودار بالا،در فردی با ادرار با 1/6=pH علائم سندرم متابولیک وجود ندارد. بنابراین با افزایش pH ادرار ممکن است بتوان علائم سندرم متابولیک را کاهش داده و از آن جلوگیری نمود، تحقیقات نشان می دهند که pH پایین ادرار با ریسک بالاتر تشکیل سنگ های کلیه همراه است. بنابراین افزایش pH ادرار ممکن است از تشکیل سنگ های کلیه جلوگیری نماید. سنگ های کلیه رسوبات کلسیم در کلیه هستند که به دلیل وجود کلسم بیش از حد مجاز در ادرار تشکیل می شوند. [2]
افزایش pH ادرار، توانایی کلیه ها برای حذف مواد سمی از جریان خون را افزایش می دهد. به همین دلیل است که پزشکان برای افراد مسموم شده قطره بی کربنات تجویز می کنند تا به طور موقت pH ادرار را افزایش دهد. این دلیل اصلی استفاده از آب یونیزه قلیایی جهت سم زدایی بدن است. در افرادی با pH ادرار بالاتر، به احتمال قوی هیدراته شدن نیز بهتر صورت می گیرد. مطالعات انجام شده بر روی اثر مثبت مصرف آب یونیزه قلیایی بر افزایش pH ادرار نشان دادند که آشامیدن آب یونیزه قلیایی منجر به افزایش جذب آب توسط بدن نسبت به افرادی شد که آب خنثی و یا آب اسیدی نوشیدند. [3]
چگونه می توان متوجه شد که آب یونیزه قلیایی موثر است ؟
بهترین روش برای اطمینان از کارایی آب یونیزه قلیایی، اندازه گیری pH ادرار قبل از مصرف آب یونیزه قلیایی و پس از آن و در نهایت مقایسه نتایج است. بهترین حالت برای اندازه گیری pH ادرار، آزمایش اولین ادرار صبحگاهی است. به خاطر داشته باشید که pH ادرار هر روز تغییر می کند. بهترین روش برای دنبال کردن فرآیند تغییر pH ادرار، مقایسة متوسط pH ادرار در هر هفته با هفته های بعد است. با مقایسه pH متوسط ادرار در هر هفته با pH اولیه ادرار شما متوجه خواهید شد که آب قلیایی pH ادرار شما را افزایش می دهد بنابراین می توان نتیجه گرفت که آب یونیزه قلیایی درمانی طبیعی برای سندرم متابولیک است.
مراجع :
[1] Maalouf N. et. al. Low Urine pH: A Novel Feature of the Metabolic Syndrome University of Texas Southwestern Medical Center, Dallas, Texas
بدون دیدگاه